Gjithherë harrojmë se kjo jetë është sprovë e po ashtu gjithëmon harrojmë se ne këtë botë ka keq e me keq, vështirë e me vështirë. Ankohemi çdo ditë e me tepër, për qdo gjë, e harrojmë se ne këtë botë ka shumë me keq sa qe nuk mund ta imagjinojmë, ankohemi nga varfëria e prapë harrojmë se ne këtë botë

ka me varfanjak sesa ne. Gjithemon kujto dhe asnjëherë mos harro se ne këtë rruzull tokësor, vdesin njerëz nga uria, dhe dije qe ti je me i pasuri ne botë andaj mos u anko...! Ti madje ke veshmbathje qfardoqofshin ato, konstatojmë se ke dhe mund te dalësh ne qytet lirshëm, por mos harro se ka njerëz ne këtë botë të cilët nuk kanë veshmbathje as për ti mbuluar pjesët e turpshme te tyre, atëherë çudi pra pse ankohesh?! Kur ti e shuan etjen tende me ujë te pastër duke pir nga gota te ndryshme , kujto qe ne ato momente ne pjesë tjera te botës ka njerëz qe etjen e tyre e shuajnë me ujë te ndotur ne prrocka te ndryshme qe as kafshët nuk mund te pinë ujë nga to dhe dije qe ka njerëz te cilet vdesin për shkak se nuk kanë me çka ta shuajnë etjen e tyre, atëherë te porosis ta Falënderosh Krijuesin tënd qe nuk te ka sprovuar ty ne atë mënyrë. Ju gjithëmon ankoheni e gjendja juaj është e mrekullueshme, e po te ishit ne vendin e atyre qe i cekem imagjinojeni si do te ishte gjendja juaj atëherë. Pra vëlla i nderuar dhe motër e respektuar a ja vlen te ankohesh? Jo asesi, atëherë pra Falënderoje Atë qe e meriton falënderimin dhe ji mirënjohës ndaj begative te Tij, mbështetju Atij tek i cili është kthimi yt, mbështetu tek Zoti i gjithësisë I te dukshmes dhe te padukshmes dhe mos u anko asnjëherë! Jam i bindur se ju keni me çfarë te ushqeheni andaj falënderone Zotin tuaj. Jam i sigurt se ju keni ujë për ta shuar etjen, Pra mos u anko sepse ju nuk jeni ne gjendje si te tjeret! Mos u anko sepse nuk ke për çfarë, njihe Zotin tënd që te krijoj pa qen fare, e mos u bë zullumqar i vetës dhe familjes tënde.